ازروایات استفاده می شودکه قبولی اعمال بستگی به قبولی نمازدارد: «ان قبلت فبل ما سواها»
«اگر نماز در روز قیامت مورد قبول واقع شود سایر اعمال هم قبول می‌شود»
جالب اینکه باز پذیرفته شدن نماز بستگی به ولایت امامان معصوم علیهم السلام دارد: شخصی ازحضرت سجاد(علیه‌السلام) پرسید: سبب قبولی نماز چیست ؟امام (علیه السلام) فرمودند: «ولایت ما وبیزاری از دشمنان ما»؛ « وما سبب قبولها؟ قال: «ولایتنا والبرائه من اعدائنا»
بنابراین:
مقدمه اول : قبولی سایر اعمال به قبولی نماز بستگی دارد.
مقدمه دوم: قبولی نماز به ولایت اهل بیت وابسته است.
مقدمه سوم: قبولی همه اعمال وابسته به ولایت اهل بیت است.
نماز آنقدر دارای اهمیت است که گاهی بلافاصله بعد از ایمان به مبدا ومعاد مطرح شده است:
« انما یعمرمساجدالله من امن بالله والیوم الاخر واقام الصلوه»
همانا کسانی که آباد می کنند مساجد خداراکسانی‌اندکه به خداوند وروز قیامت ایمان دارند ونماز را به پا میدارند.
همانگونه که نماز همتا ونظیر امامت است. حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) می‌فرماید:
«رب اجعلنی مقیم الصلوه ومن ذریتی»
جلسه، جلسه‌ی مناظره بود. امام رضا(علیه‌السلام) یک طرف و عمران صابی که مشرک بود طرف دیگر! پس مدتی بحث و گفتگو عمران گفت «گویی قلب من برای پذیرش اسلام نرم شده است!» ناگهان صدای مؤذن بلند شد. امام بحث را قطع کردند و حاضر نشدند جلسه را ادامه دهند و برای ادای نماز حرکت کردند.(در حالی که اگر چند لحظه دیگر بحث می‌کردند عمران اسلام می‌آورد.)
بعد از نماز جلسه بحث را ادامه دادند وعمران مسلمان شد.
