شخص فقیر ولی آبرومندی به ما مراجعه می‌کند تا به او کمک کنیم. چهره‌اش برایمان آشناست؛ کمی فکر می‌کنیم و ناگهان به یاد می‌آوریم که او یک بار دیگر هم پیش از این برای کمک نزد ما آمده بوده است. ما که الحمدلله آدم خیّری هستیم!!! مقداری به او پول می‌دهیم ولی موقع رفتن با حالت طعن و کنایه می‌گوییم: «قابلی نداشت؛ شما که همیشه مزاحم... اِ ببخشید، مراحم هستید!!!»
قرآن کریم این نوع انفاق را قبول ندارد؛ انفاقی که با منّت گذاشتن و آزار و اذیت باشد و نیز انفاقی که نه برای رضای خدا بلکه برای ریا و خود نمایی باشد نزد خدا هیچ ارزش و پاداشی دارد. به همین خاطر می‌فرماید:

« یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تُبْطِلُواْ صَدَقَتِکُمْ بِالْمَنِّ   وَالْأَذَى‏ کَالَّذِى یُنْفِقُ مَالَهُ رِئَآءَ النَّاسِ وَلَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْأَخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لَا یَقْدِرُونَ عَلَى‏ شَىْ‏ءٍ مِمَّا کَسَبُواْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الْکَفِرِینَ‏ » [264 بقره]
«اى کسانى که ایمان آورده‏اید! بخشش‏هاى خود را با منّت وآزار باطل نسازید، همانند کسى که مال خود را براى خودنمایى به مردم، انفاق مى‏کند و ایمان به خدا و روز رستاخیز ندارد. پس مثال او همچون مَثل قطعه سنگ صافى است که بر روى آن (قشر نازکى از) خاک باشد (و بذرهایى در آن افشانده شود) پس رگبارى به آن رسد (و همه خاک‏ها و بذرها را بشوید) و آن سنگ را صاف (و خالى از خاک و بذر) رها کند! (ریاکاران نیز) از دستاوردشان، هیچ بهره‏اى نمى‏برند وخداوند گروه کافران را هدایت نمى‏کند.»

تَنَزَّلُ الْمَلَآئِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن کُلِّ أَمْرٍ[قدر/4]
« در آن شب، فرشتگان و روح به اذن پروردگارشان براى انجام هر کارى فرود آیند.»

 بیدار بودن شب قدر و احیاى آن با دعا و نماز و قرآن، مورد سفارش پیامبر و اهل بیت آن حضرت بوده است و در میان سه شب، بر شب بیست و سوم تأکید بیشترى داشته‏اند. چنانکه شخصى از پیامبر پرسید: منزل ما از مدینه دور است، یک شب را معیّن کن تا به شهر بیایم. حضرت فرمود: شب بیست و سوم به مدینه داخل شو.( وسائل‏الشیعه، ج‏3، ص‏307)
 امام صادق‏علیه السلام در حالى که بیمار بودند، خواستند که شب بیست و سوم ایشان را به مسجد ببرند(بحار الانوار، ج 95، ص 169) و حضرت زهراعلیها السلام در این شب، با پاشیدن آب به صورت بچه‏ها، مانع خواب آنها مى‏شدند. (بحارالانوار/ج94/ص10)

پس طبق روایات در میابیم شبی که ملائکه و «روح» برزمین فرو می‌آیند و مقدرات انسانها رقم می‌خورد، به احتمال بسیار زیاد شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است. چه خوب است قدر این شب قدر را بدانیم و در احیاء آن به بهترین نحو بکوشیم. از همه عزیزان التماس دعا. 

بگذار تا بمیرم در این شب الهی * ورنه دوباره آرم رو روی روسیاهی
چون رو کنم به توبه، سازم نوا و ندبه * چندان که باز گردم گیرم ره تباهی
چون رو کنم به احیاء، دل زنده گردم اما * دل مرده می‏شوم باز با غمزه گناهی
گرچه به ماه غفران بسته است دست شیطان * بدتر بود ز ابلیس این نفس گاه گاهی
ای کاش تا توانم بر عهد خود بمانم * شرمنده‏ام ز مهدی وز درگهت الهی

« محمود ژولیده »